بهشتِ کوچکِ درونِ استکان
پیازچه یکی از آبدارچیهای ساختمون اداری در پاتیل، مردی بلند قد، با لهجهی شهرستانیِ نه چندان محسوس و خوش برخورده که همیشه روپوش سفید مخصوصش رو به تن داره و از قضا سید هم هست و همیشه اصرار عجیبی داره که توی چای همه گرمیجاتی مثل زنجبیل و دارچین بریزه... علاقه و ارادت این مرد به گرمیجات به اندازهای هست که حتی توی دستورالعملِ تهیهی نیمروهای منحصر به فردش، فلفل قرمز جایگاه ویژهای داره!
خوشبختانه این روزها پیازچه راضی شده به خاطر گرمای هوا، به انداختن یک گل سرخ کوچیک کنار استکان اکتفا کنه... چایی که بخاطر طعم و بوی خاصش بهم کمک میکنه ته موندههای انرژیِ توی وجودم رو جمع کنم... بخصوص توی این مدتی که شبها خوب نمیخوابم و خوابهای پر استرسی که در مورد آینده میبینم باعث میشه آرامش روز رو هم از دست بدم!
+ نوشته شده در سه شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۱ ساعت 11:28 توسط ف.دال
|