من قایقم، در حَسرتِ آن موجِ خواب آلودِ عشق 

مثل کویـری تشنه لَب، در انتظارِ روزهایِ بارانی اَم 

من با عذابِ بی تو بودن روز و شب ...

سالهاست درگیرِ این طوفانِ دردآلوده ی تنهایی اَم

من شعرِ ناتمامِ غم آلودی، در وصفِ چشم تواَم

آفتابِ زخم خورده ای که قبلِ غروب از پا فتاده اَم !

#ف.دال